Το κτίριο του 1ου ΕΠΑ.Λ. Κατερίνης με τα "όμορφα" περιστρεφόμενα παράθυρα, βαμμένα για να μη βλέπεις έξω, αλλά και για οικονομία στις κουρτίνες
Κύριε Δήμαρχε, εσύ απλώς … προεδρεύεις
Καημό το έχω, να υπάρξει μία φορά, που κάποιος δημοτικός Άρχοντας ή άλλος πολιτικός ηγέτης να βγει και να πει «Συγνώμη έκανα λάθος» ή «Συγνώμη, μου διέφυγε». Ξέχνα τη «Συγνώμη», ας πει έστω «Έκανα λάθος». Άλλωστε η παραδοχή του λάθους είναι ανθρώπινο χαρακτηριστικό. Ουδείς άσφαλτος, όπως είπε και η Λαίδη. Ανθρώπινο χαρακτηριστικό είναι όμως και η αναισθησία και η τάση για μεταφορά ευθυνών στους «άλλους».
Εγώ πάντως αγαπητέ αναγνώστη δεν μπορώ να αντισταθώ, γιατί είναι στη φύση μου. Θα σου τα πω όλα. Εε, όχι και εντελώς όλα γιατί τότε δεν θα τελειώσουμε ποτέ.
Είχα την ατυχία να είμαι παρών στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Κατερίνης την Πέμπτη 5/11/2015, προκειμένου ως Πρόεδρος της Ε.Λ.Μ.Ε. Πιερίας να συμπαρασταθώ στους μαθητές του 1ου ΕΠΑ.Λ. Κατερίνης, οι οποίοι διαμαρτύρονταν για την τραγική κατάσταση του σχολείου τους. Τα αιτήματα των παιδιών ήταν τα εξής:
1. Έχει καταστραφεί ο λέβητας εδώ κι ένα χρόνο, γεγονός για το οποίο έχει ενημερωθεί ο Δήμος Κατερίνης από την περσινή χρονιά.
2. Δεν υπάρχει μόνωση και παράθυρα στα εργαστήρια και μέσα στο σχολικό κτίριο, με αποτέλεσμα να μπαίνουν νερά και να μη θερμαίνονται οι χώροι.
3. Δεν έχει συσταθεί ειδικότητα «Τεχνικός Μηχανικός Θερμικών Εγκαταστάσεων και μηχανικός Τεχνολογίας Πετρελαίου και Φυσικού Αερίου», για την οποία υπήρξε έντονο ενδιαφέρον από μαθητές και υπήρξε διαβεβαίωση ότι, θα λειτουργήσει.
4. Υπάρχει έλλειψη αιθουσών.
5. Υπάρχει έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής(θρανία, καρέκλες, καθρέφτες στις τουαλέτες, χαρτί υγείας, σαπούνι).
6. Υπάρχει έλλειψη εργαλείων κι αναλώσιμων υλικών στα Εργαστήρια.
Να σημειωθεί εδώ ότι, η γλώσσα, που χρησιμοποιούν οι μαθητές είναι ιδιαίτερα επιεικής, όπως αποδεικνύει το σχετικό ρεπορτάζ (http://pierikialithia.blogspot.gr/2015/11/1_63.html)
Και εκεί που περιμένω το αυτονόητο, δηλαδή το Δήμαρχο να λέει: «Συγνώμη παιδιά, το θέμα θα λυθεί άμεσα», ακούω ένα μονόλογο του στυλ:
«Ναι, μπορεί να υπάρχει κάποιο έγγραφο από τον περασμένο Γενάρη, το οποίο θα ελέγξουν οι αρμόδιοι υπάλληλοι. Αλλά ο λέβητας λειτουργούσε πέρυσι»
Να σου τονίσω κ. Δήμαρχε ότι και πριν από 20 χρόνια μπορεί να λειτουργούσε ο λέβητας, αυτό όμως δε σημαίνει ότι λειτουργεί και τώρα. Η συνέχεια όμως της αγόρευσης είναι πιο ενδιαφέρουσα.
«Βέβαια το Γενάρη ήταν χειμώνας και τον επόμενο μήνα ήταν επίσης χειμώνας και το μεθεπόμενο επίσης και άρα δεν μπορούσε να αντικατασταθεί ο λέβητας»
Προφανώς μέχρι σήμερα εξακολουθεί να είναι χειμώνας και γι’ αυτό δεν έχει αλλαχθεί ακόμα !! Συνεχίζει όμως ο Δήμαρχος απτόητος.
«Ωστόσο όμως ο Διευθυντής του σχολείου και οι αρμόδιοι υπάλληλοι δεν φρόντισαν για τη συντήρηση του λέβητα και γι’ αυτό δε λειτουργεί σήμερα»
Όπως καταλαβαίνετε φταίει ο Διευθυντής του σχολείου και οι «αρμόδιοι» υπάλληλοι. Επίσης όμως φταίνε και οι εκπαιδευτικοί του σχολείου, οι μαθητές, οι γονείς τους και ολόκληρο το σύμπαν όχι όμως ο Δήμαρχος, που όπως αποδεικνύουν τα σχετικά έγγραφα, που απευθύνονται προς το Δήμο, έπρεπε να είναι ενήμερος.
10 μήνες πέρασαν από το παραπάνω έγγραφο και ωστόσο ο Δήμαρχος και ο Αντιδήμαρχος κύριος Κυραϊλίδης αγνοούσαν την ύπαρξή του. Με τα πόδια να είχε ξεκινήσει το έγγραφο από το 1ο ΕΠΑ.Λ., θα είχε φτάσει σήμερα στον παραλήπτη του.
Η συνέχεια της ιστορίας δίνεται την επόμενη μέρα Παρασκευή 6/11/2015, όταν οι μαθητές του 1ου ΕΠΑ.Λ. κάνουν πορεία στο κέντρο της Κατερίνης και συναντιούνται με τον Αντιδήμαρχο κύριο Κυραϊλίδη.
Θα τολμήσω να κάνω μια υπόδειξη. Καλοπροαίρετα πάντα.
Κύριε Αντιδήμαρχε, επειδή δεν έχετε εμπειρία από μαθητές, θα σας έλεγα να μην τους υποτιμάτε, αλλά και να μην τους «εμπιστεύεστε». Δεν θα κρατήσουν μυστική τη συνάντησή σας ούτε και τη μεταξύ σας συνομιλία. Και πολύ καλά θα κάνουν, για να ενημερωνόμαστε και εμείς οι υπόλοιποι για το ποιος φέρει τελικά την ευθύνη.
Όπως λοιπόν εξήγησε ο Αντιδήμαρχος στους μαθητές, ο Δήμος δε φέρει καμία ευθύνη. Η ευθύνη είναι του Διευθυντή (ποιου άλλου), που δεν ενημέρωσε το Δήμο, που δεν αγόραζε αναλώσιμα (π.χ. χαρτί υγείας) κ.λ.π. κ.λ.π.
Θα τολμήσω άλλη μία υπόδειξη.
Αν δεν πηγαίνει ο Μωάμεθ στο βουνό, τότε πρέπει να πηγαίνει το βουνό στον Μωάμεθ. Αφού λοιπόν οι προσφάτως εκλεγμένοι Διευθυντές των σχολείων κρίνονται ως ανεπαρκείς, γιατί δεν επισκέπτονται τα σχολεία εκπρόσωποι του Δήμου, για να διαπιστώσουν, αν υπάρχουν προβλήματα; Ακόμα καλύτερα. Όταν εσείς, καλοί μας άρχοντες, επισκέπτεστε τα σχολεία (την ημέρα του αγιασμού βεβαίως βεβαίως), αντί να κάθεστε στο περιποιημένο γραφείο του κακού Διευθυντή, ζητείστε να επισκεφτείτε τις τουαλέτες, τις αίθουσες διδασκαλίας, τα εργαστήρια και κυρίως τα λεβητοστάσια και τα υπόγεια. Πού ξέρετε, μπορεί να σας αρέσει εκεί κάτω.
Η ιστορία κλείνει με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο. Αφού ο Αντιδήμαρχος υπόσχεται να επιληφθεί άμεσα του θέματος, στέλνει τους μαθητές σε κατάστημα με μπογιές, για να διαλέξουν τα χρώματα, ώστε από Δευτέρα να πιάσουν δουλειά τα συνεργεία του Δήμου!!!!
Τα παραπάνω βέβαια αποδεικνύουν ότι, η ευαισθησία του Δήμου περιορίζεται μόνο στα έργα μεγάλου προϋπολογισμού (!), στη δημιουργία δεκάδων κυκλικών κόμβων ακόμα και στα χωράφια (!), που επιλύουν το κυκλοφοριακό πρόβλημα των γαϊδουριών και στη κατασκευή πεζοδρομίων, όπου παρκάρουν όχι άνθρωποι, ούτε γαϊδούρια, αλλά αυτοκίνητα (!). Εκτός κι αν …
Εκτός κι αν κάποιο πρόβλημα αναδειχθεί, βγει στην επιφάνεια, φτάσει στα Μ.Μ.Ε., που σημαίνει ότι, θα το μάθουν και οι πολίτες. Τότε πράγματι ο Δήμος κινητοποιείται, και λύνει το πρόβλημα.
Τι συμπέρασμα βγαίνει από όλα αυτά; Απλό, κατά τη γνώμη μου. Όταν εσύ, ο απλός πολίτης, έχεις κάποιο δίκαιο αίτημα, μην καταφεύγεις στα τηλέφωνα, μην ψάχνεις «γνωστούς» να σε εξυπηρετήσουν. Διατύπωσε το αίτημά σου γραπτώς. Κι αν δεν ικανοποιηθεί, δημοσιοποίησέ το. Μόνο έτσι μπορεί ν’ αλλάξει κάτι.
Όσο για εσάς μαθητές των υπολοίπων σχολείων, που χρειάζονται συντήρηση, μπορείτε και εσείς να πάτε στον αντιδήμαρχο και να ζητήσετε να διαλέξετε κι εσείς χρώματα για το δικό σας σχολείο.
Θα σε αφήσω αγαπητέ αναγνώστη, δίνοντάς σου μια ευκαιρία για αναστοχασμό. Θα σου θυμίσω το γνωστό μύθο με το σκορπιό και το βάτραχο.
Ήτανε λέει ένας σκορπιός, που ήθελε να περάσει ένα ποτάμι. Ως γνωστόν όμως ο σκορπιός δεν ξέρει κολύμπι και αυτό απευθύνθηκε στο βάτραχο:
- Βάτραχε, μήπως μπορείς να με περάσεις απέναντι;
- Θα μπορούσα. Αν όμως με τσιμπήσεις, θα πεθάνω.
- Αν σε τσιμπήσω όμως, θα πεθάνω και εγώ, αφού δεν ξέρω κολύμπι.
Του φάνηκε λογικό το επιχείρημα του βατράχου κι έτσι αποφάσισε να τον κουβαλήσει στην πλάτη του, προκειμένου να τον περάσει απέναντι. Στα μισά όμως της διαδρομής, ο σκορπιός του δίνει μία με το κεντρί του. Έκπληκτος ο βάτραχος, γυρίζει και τον ρωτάει:
- Γιατί το έκανες αυτό, τώρα θα πεθάνουμε και οι δύο
- Δεν μπόρεσα να αντισταθώ, του απάντησε ο σκορπιός. Είναι στη φύση μου.
Υ.Γ.: Τα γνωστά τηλέφωνα για επίπληξη στους Διευθυντές ή τους γονείς ή τους δημοσιογράφους, που δημοσιοποιούν το θέμα χωρίς την άδειά σας και οι απειλές για δικαστικές προσφυγές, καλύτερα να αποφευχθούν αυτή τη φορά, αν συμφωνείτε βέβαια.
Γιώργος Βαρδακώστας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου